eit dikt eg fann (og kasta)

eg hadde skriveverkstad her ein gong i haust.
ut av den kom det ein tekst. den postar eg her.

Veit du kva?
Eg får sjå det ingen andre får sjå.
Nar du skiftar,
når du er åleine på rommet,
eller når de er to.
Då er eg der òg,
i vinduet, kikkar på deg.
I trekken er eg,
rett opp og ned,
eg vinkar til deg.
Du ser det ikkje,
legg ikkje merke til meg.
Eg er liksom usynleg,
har nok vore her for lenge.
Eg er her om morgonen òg,
prøver så godt eg kan å ikkje vekke deg.
Lyset trenger igjennom, du vaknar likevel.
Eg vil du skal sova, vera her.
Når du er borte saknar eg deg.
Eg heng jo her, heile dagen, heile tida.
Ventar på å komme til nytte,
for deg.
Eg gruar meg til jul,
for då kjem julegardinene opp.