Fråvære

- Johannes er fantastisk, seier Marianne.

Forrige månad var det Trond, månaden før det var det Kristoffer. No er det altså Johannes. Ho fortel korleis ho traff han på trening, korleis han sendte blomar til ho på døra, og korleis han hadde invitert ho ut på middag.

Eg høyrer på, nikkar no og då, seier "Neisj" og "Er det sant?" og "Oi shit" innimellom. Ho pratar som ein flokk med fuglar på flygetur på veg sørover. Tankane mine vandrar, flyr dei og, avgarde. Eg har komen heilt til Australia, forbi alle land, vekk frå planeten, då eg vert dratt ned til verkelegheita att.

- Og du då? Har du nokon på gong?

Måtte ho spørre om det? Måtte ho. Ja, det måtte ho.
Eg har ikkje noko å sei. Ho slenger ut noko som "Det kjem nok ein dag" før ho set i gang motoren att.

Og eg flyg. Tankane flyg.

Få meg vekk, få meg vekk!